Η φετινή σχολική χρονιά ξεκινά με πρόσθετα προβλήματα και δυσκολίες για γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Με το “πρώτο κουδούνι” έχουμε να αντιμετωπίσουμε:
- το 4ο κύμα της πανδημίας και τον ανεπαρκή τρόπο που η Κυβέρνηση για 3η χρονιά το διαχειρίζεται στα σχολεία
- την υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων που ψηφίστηκαν μέσαστο καλοκαίρι
- τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από προηγούμενους νόμους (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Τράπεζα Θεμάτων, Σχολικές εκδρομές τα εκπαιδευτικά κενά στους μαθητές λόγω της τηλεκπαίδευσης σε συνδυασμό με τα χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς και βοηθητικό προσωπικό
- τα προβλήματα στην Ειδική Αγωγή (ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, ελλείψεις σε παράλληλη στήριξη, σε σχολικούς νοσηλευτές, κ.α.)
- το κύμα ακρίβειας που βρίσκει έκφραση στη σχέση των γονιών με τη μόρφωση των παιδιών τους (“σχολική λίστα”, εξωσχολικές δραστηριότητες, κ.α.) – το νέο εργασιακό νόμο που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο χρόνο που θα περνούν οι γονείς με τα παιδιά τους αλλά και στην παρακολούθηση της μαθησιακής εξέλιξης των παιδιών
Ο ρόλος, η δράση και το περιεχόμενο λειτουργίας των Οργανώσεων Γονέων είναι αναντικατάστατα στοιχεία για να προβληθούν τα αιτήματα μας, για να διεκδικήσουμε τη μόρφωση που έχει ανάγκη ο κάθε μαθητής σήμερα.
Ειδικά η φετινή χρονιά που είναι και εκλογική χρονιά για Συλλόγους, Ενώσεις, Ομοσπονδίες και ΑΣΓΜΕ πρέπει να συνδυαστεί με βασικό στόχο η δράση των Οργανώσεων Γονέων να ενισχύει τη μαζικοποίηση τους.
Η πανδημία, τα κλειστά σχολεία, οι επιπτώσεις στη μόρφωση και στη ψυχοσύνθεση των παιδιών, τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της Κυβέρνησης, επιβεβαίωσαν με τη δράση μας και τις κινητοποιήσεις μας τον αναντικατάστατο ρόλο των Οργανώσεων Γονέων. Επιβεβαίωσαν γιατί ο Σύλλογος Γονέων είναι “όπλο” στα χέρια κάθε γονιού για τη μόρφωση και ο μέλλον κάθε παιδιού.
Για τη νέα σχολική χρονιά
Η Κυβέρνηση στοχεύει να κρατήσει τα σχολεία ανοιχτά μπροστά στο 4ο κύμα και γι’ αυτό έχει εξαγγείλει υγειονομικά πρωτόκολλα που είναι «πιο χαλαρά» από τα προηγούμενα χρόνια. Τα μέτρα που έχει εξαγγείλει δεν καλύπτουν σε καμιά περίπτωση τις ανάγκες μαθητών – γονιών – εκπαιδευτικών για μόρφωση αλλά και προστασία της υγείας. Καλύπτεται πίσω από τη μάσκα και το εμβόλιο και δεν λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για πρόληψη – ενημέρωση – καθαριότητα – μέτρα ατομικής υγιεινής. Η ατομική ευθύνη απογειώνεται και η συγκροτημένη κρατική ευθύνη υποβαθμίζεται κι άλλο. Ουσιαστικά εξαγγέλλουν ότι τα σχολεία θα γίνουν εστίες υπερμετάδοσης του covid αφού για να κλείσει ένα τμήμα θα πρέπει να νοσεί παράλληλα το 50%+1 του Τμήματος, ενώ τα πρωτόκολλα δεν προβλέπουν ούτε καν απολύμανση σε μια τάξη αν υπάρχει κρούσμα. Εμείς προτάσσουμε τα μέτρα που ζητάμε εδώ και 2 έτη θέτοντας ότι δεν είμαστε στην πρώτη χρονιά του covid αλλά μπαίνουμε στην 3η σχολική χρονιά και οι παλινωδίες της Κυβέρνησης συνεχίζονται. Επιμένουμε σε μείωση μαθητών ανά τμήμα στους 15, αξιοποίηση χώρων και σχολείων που έχουν κλείσει για αραίωση των μαθητών, μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, μαζικούς μόνιμους διορισμούς σε προσωπικό καθαριότητας, επαρκής χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών για μέσα ατομικής υγιεινής στα σχολεία, ανάδειξη των προβλημάτων με τις σχολικές υποδομές (πχ αίθουσες containers), μέτρα για τη σχολική μεταφορά, κ.α.
Βασική αφετηρία των αιτημάτων μας είναι: καμία οικονομική επιβάρυνση των γονιών για test και μέσα ατομικής υγιεινής. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει την υγεία μαθητών-γονιών και εκπαιδευτικών στα σχολεία.
Για τα εμβόλια και τα test διαμορφώνουμε την εξής θέση: το εμβόλιο – το test – η μάσκα είναι αναγκαία αλλά δεν μπορούν από μόνα τους να θεωρηθούν επαρκή μέτρα ούτε μπορούν να αντικαταστήσουν τα μέτρα που οφείλει να λάβει συγκροτημένα η Κυβέρνηση για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων. Χρειάζεται με ευθύνη του ΕΟΔΥ να υπάρχει οργανωμένη ενημέρωση σε μαθητές-γονείς-εκπαιδευτικούς και κλιμάκια του ΕΟΔΥ να αναλαμβάνουν τον μαζικό εμβολιασμό και τα test. Ο εμβολιασμός χρειάζεται να είναι εθελοντικός και μαζικός και να συνοδεύεται με πρόληψη και προετοιμασία πριν το εμβόλιο αλλά και τακτή παρακολούθηση των μαθητών μετά τον εμβολιασμό. Αντίστοιχα και για τα test επιμένουμε να λάβουν μαζικό χαρακτήρα, να είναι δωρεάν και να διενεργούνται από κλιμάκια του ΕΟΔΥ διασυνδεμένα με τα σχολεία. Άμεσα να καλυφθούν όλα τα σχολεία με σχολικούς νοσηλευτές και να διαμορφωθεί σχολιατρική υπηρεσία διασυνδεδεμένη με τα ΤΟΜΥ και τα Κέντρα Υγείας.
Οι Σύλλογοι Γονέων διεκδικούμε ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας:
- Μέτρα στήριξης και επιτάχυνσης του εμβολιαστικού προγράμματος. Κέντρα ενημέρωσης, εμβολιασμού, διεξαγωγής τεστ και εξατομικευμένης παρακολούθησης συνδεδεμένα µε τα σχολεία.
- Μαζικά, δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ στα σχολεία με ευθύνη του ΕΟΔΥ για όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.
- Να γίνουν μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών με βάση τα πραγματικά κενά και τις ανάγκες των σχολείων. Καμία κενή θέση με το άνοιγμα των σχολείων.
- Αραίωση των τμημάτων με 15 μαθητές ανά τάξη.
- Άμεση πρόσληψη του απαιτούμενου μόνιμου προσωπικού καθαριότητας.
- Αυξημένη χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών με σκοπό την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων υλικών καθαρισμού, ατομικής υγιεινής και υποδομών στα σχολεία.
- Μέτρα για την αραίωση των μαθητών στις σχολικές μεταφορές.
Για τη στήριξη των μαθητών, την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας και την ίδια την μορφωτική και εκπαιδευτική διαδικασία απαιτούμε:
- Αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων και της σχολικής ύλης έτσι ώστε να καλυφθούν τα μαθησιακά κενά που έχουν προκύψει.
- Προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας με την έναρξη της χρονιάς.
- Ουσιαστική στήριξη της λειτουργίας του Ολοήμερου Δημοτικού και Νηπιαγωγείου. Επαναφορά του υπεύθυνου δασκάλου στο Ολοήμερο.
- Κατάργηση της Β’ και Γ΄ ανάθεσης
- Προσλήψεις Ψυχολόγων και Κοινωνικών λειτουργών σε όλα τα σχολεία από την αρχή της χρονιάς.
Από τη φετινή σχολική χρονιά θα αρχίσουν να υλοποιούνται οι αντιδραστικοί νόμοι για το αυτόνομο οικονομικά και στο περιεχόμενο της μάθησης σχολείο. Θα προχωρήσει η προσπάθεια για αναζήτηση χορηγών για να καλύπτονται τα κενά της χρόνιας υποχρηματοδότησης, θα έχουμε διαφορετικά προγράμματα σπουδών με τα εργαστήρια δεξιοτήτων, θα περπατήσει η κατηγοριοποίηση των σχολειών μεταξύ περιοχών αλλά και στον ίδιο Δήμο σε πολλές περιπτώσεις. Χρειάζεται πρώτα και κύρια οι Οργανώσεις Γονέων με εκδηλώσεις και Γενικές Συνελεύσεις να πρωτοστατήσουν στην ενημέρωση για το νομοσχέδιο στους γονείς, τι σημαίνει για κάθε οικογένεια τόσο στην οικονομική επιβάρυνση της όσο και στο περιεχόμενο της μόρφωσης των παιδιών της, πως αλλάζει ακόμα και το ρόλο που ετοιμάζει το κράτος για το Σύλλογο Γονέων ως «νεροκουβαλητή» του σχολείου της ημιμάθειας και της υποχρηματοδότησης.
Με την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας, η κυβέρνηση ουσιαστικά επιδιώκει, σύμφωνα και με τις σχετικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που το έχουμε ξαναδεί και από προηγούμενες Κυβερνήσεις (πχ νόμος Διαμαντοπούλου), την «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση της χρηματοδότησης και της στελέχωσης των σχολικών μονάδων. Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν τα περί «αναβάθμισης του μαθήματος» και «ουσιαστικής μόρφωσης» που τάχα θα φέρουν οι αλλαγές που προβλέπει το ν/σ, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση.
Θεσμοθετείται η είσοδος χορηγών στα σχολεία, η απλοποίησης των διαδικασιών παρέμβασης της κάθε ΜΚΟ και του κάθε φορέα που διοργανώνει ένα «εκπαιδευτικό» πρόγραμμα στα σχολεία, μέσα από τη δυνατότητα δημιουργίας Ομίλων, απαλλάσσοντας έτσι Κράτος από την ευθύνη της χρηματοδότησης και παράλληλα διασπά το ενιαίο και καθολικό περιεχόμενο της μόρφωσης.
Γίνεται λόγος για «διεύρυνση του κύκλου των πηγών χρηματοδότησης των σχολικών μονάδων, με σκοπό την απόκτηση μεγαλύτερης αυτονομίας και ευελιξίας». Σε αυτήν την κατεύθυνση, προβλέπεται τα σχολεία να μπορούν να εξασφαλίζουν «επιπλέον πόρους μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων και την ευκολότερη αποδοχή δωρεών και χορηγιών». Πρόκειται για καθοριστική εξέλιξη που, πατώντας στη χρόνια υποχρηματοδότηση των σχολείων, συμβάλλει στην κατηγοριοποίηση και τη λειτουργία της σχολικής μονάδας με επιχειρηματικά κριτήρια, φορτώνει ακόμα περισσότερα βάρη στην πλάτη των γονιών που θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών τους. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ανοιχτή πρόσκληση στα σχολεία να «ανοίξουν διάπλατα την πόρτα» στους χορηγούς και να υποταχθούν στις αξιώσεις τους, και γι’ αυτό με μαθηματική ακρίβεια – πέρα απ’ όλα τα άλλα – οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση σχολείων. Για παράδειγμα, η «αξιοποίηση των εγκαταστάσεων» ακούγεται ακόμα πιο προκλητική αν σκεφτεί κανείς τα παραδείγματα των σχολείων που στεγάζονται π.χ. σε κοντέινερ ή σε παλιά ακατάλληλα κτίρια χωρίς βασικές υποδομές, τα οποία αντικειμενικά δεν έχουν καμία προσδοκία για επιπλέον έσοδα από τέτοιες δραστηριότητες, σε αντίθεση με άλλα, περισσότερο «τυχερά» σχολεία. Έτσι, τα χάσματα και διατηρούνται και διευρύνονται.
Η θεσμοθέτηση του «πολλαπλού βιβλίου». Στην πράξη σημαίνει ότι για κάθε μάθημα θα μπορούν να υπάρχουν περισσότερα από ένα εγκεκριμένα διδακτικά εγχειρίδια και από αυτά θα επιλέγεται ένα συγκεκριμένο και θα διανέμεται δωρεάν σε κάθε σχολείο. Στο νομοσχέδιο ορίζεται ότι τα διδακτικά βιβλία που θα εγκρίνονται «πρέπει να είναι σύμφωνα με τα εκάστοτε σε ισχύ Προγράμματα Σπουδών» (άρθρο 79). Αυτό σημαίνει ότι για κάθε μάθημα, σε κάθε τάξη, τα περισσότερα από ένα βιβλία που θα υπάρχουν θα καλύπτουν όλα το ίδιο μέρος ύλης του μαθήματος και τις θεματικές ενότητες που ορίζονται για το μάθημα από το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών. Από πλευράς θεματολογίας, δηλαδή, τα βιβλία θα είναι ίδια. Πού θα διαφέρουν; Στη γραφή τους, στο πώς εξηγούν κάθε έννοια και θέμα, στο πόσες ασκήσεις ή ερωτήσεις κατανόησης έχουν, στις πηγές που αξιοποιούν, στην εικονογράφησή τους κ.ο.κ. Έτσι, στην πράξη μπορεί να έχουμε το εξής: Για ένα μάθημα να έχουμε, για παράδειγμα, ένα βιβλίο πιο πλούσιο, με μεγαλύτερη πληρότητα και συνθετότητα στη γραφή του και στις πηγές του κι ένα άλλο βιβλίο που στέκεται πιο απλά στις στοιχειώδεις απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος σπουδών. Εύλογα οι εκπαιδευτικοί από μόνοι τους θα οδηγηθούν σε αυτήν την περίπτωση να επιλέξουν το πρώτο για τάξεις και σχολεία που έχουν πιο ανεβασμένο επίπεδο και το δεύτερο για τάξεις που, όπως λέγεται κοινώς, «δεν τραβάνε».
Η άλλη «καινοτομία» είναι η «ανεστραμμένη τάξη», που στο νομοσχέδιο την ενέταξε στις διαφορετικές μορφές αξιολόγησης που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εκπαιδευτικός για τους μαθητές του. Με άλλα λόγια, λέει ότι αντί για τα καθιερωμένα διαγωνίσματα, ο εκπαιδευτικός μπορεί να επιλέξει να βάλει π.χ. ομαδικές εργασίες στους μαθητές και να τους βαθμολογήσει με βάση αυτές στα τετράμηνα ή να βάλει έναν μαθητή ή μια ομάδα μαθητών να αναλάβει να παρουσιάσει το μάθημα κι αυτό το ονομάζει «ανεστραμμένη τάξη». Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι και σήμερα κανείς δεν εμποδίζει τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν τέτοιες μεθόδους. Η διαφορά είναι ότι δεν θα είναι αναγκασμένος να βάζει ως τετραμηνιαία δοκιμασία αξιολόγησης ένα γραπτό ωριαίο διαγώνισμα. Η ανεστραμμένη τάξη εφαρμόστηκε κυρίως στις ΗΠΑ την προηγούμενη δεκαετία και έχει συγκεντρώσει ήδη προβληματισμούς και επικρίσεις. Η λογική του μοντέλου αυτού εν συντομία λέει ότι ο μαθητής εισάγεται στο παρακάτω μάθημα μόνος του στο σπίτι, βλέποντας βίντεο και άλλο εποπτικό υλικό που έχει ετοιμάσει ο εκπαιδευτικός και την άλλη μέρα πάει στο σχολείο για να λύσει ασκήσεις, απορίες και να εμβαθύνει σε αυτό. Πατάει στην αντιδραστική αντίληψη ότι ο μαθητής οικοδομεί μόνος του τη γνώση. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, όταν ο εκπαιδευτικός παραδίδει, εισάγει σε καινούργιες έννοιες και φαινόμενα τους μαθητές του, έχει ανάγκη να τους κοιτά στα μάτια αν και κατά πόσο αυτά είναι κατανοητά, ώστε να επαναλάβει κάτι, να εξηγήσει, να αναλύσει καλύτερα κ.λπ. Κι αυτό είναι η ουσία της σχέσης εκπαιδευτικού – μαθητή, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με την εξ αποστάσεως διδασκαλία, στην οποία ο μαθητής θα παλεύει μόνος του με ένα εποπτικό υλικό στο σπίτι και το βάρος θα πέφτει στον γονιό να γίνει δάσκαλος και να τον βοηθήσει να τα βγάλει πέρα.
Θα έχουμε εκπαιδευτικές δράσεις και προγράμματα στα σχολεία χωρίς να απαιτείται έγκριση από το υπουργείο, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο την πόρτα των σχολείων σε επιχειρήσεις και όχι ενιαία προγράμματα και δράσεις που αφορούν π.χ. τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, δεν θα διαχέονται στο σύνολο των μαθητών. Και εδώ έχουμε και μια εμπειρία και με τις περίφημες δεξιότητες που ουσιαστικά αντί να δίνεται βάσει στην ολοκληρωμένη μόρφωση των παιδιών μας δίνεται βάσει σε δεξιότητες έτσι όπως κάθε φορά θα το επιβάλλουν οι Όμιλοι και η αγορά.
«Η περισσότερη ελευθερία απαιτεί ένα σύστημα λογοδοσίας», δηλώνει το υπουργείο Παιδείας για να φέρει την «αξιολόγηση» εκπαιδευτικών του αυτόνομου σχολείου. Το «δίπολο» για το οποίο μιλά, έχει στην πραγματικότητα βαθύτερο περιεχόμενο. Αυτό της προσαρμογής και ελέγχου του εκπαιδευτικού ως προς την εφαρμογή του μοντέλου του «αυτόνομου» σχολείου αλλά και όποιων άλλων επιλογών γίνονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Στην πράξη, χωρίς να δημιουργούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις για στήριξη του έργου των εκπαιδευτικών, μη παρέχοντας όσα είναι αναγκαία για το μάθημα και τον εμπλουτισμό του, με βιβλιοθήκες στα σχολεία, εκπαιδευτικές εκδρομές, ουσιαστική επιμόρφωση κ.λπ., χωρίς καλά καλά να εξασφαλίζεται η μόνιμη σταθερή δουλειά για χιλιάδες εκπαιδευτικούς, έρχονται ένας ασφυκτικός έλεγχος, υπερεξουσίες στις διευθύνσεις των σχολείων και αποδυνάμωση των συλλόγων διδασκόντων.
Σε όλα φυσικά τα παραπάνω δεν είναι τυχαία στο άρθρο 100 του νομοσχεδίου η Αναμόρφωση του θεσμού του Σχολικού Συμβουλίου με 1 μόνο εκπρόσωπο από το Σύλλογο Γονέων και όχι όλο το ΔΣ όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, με ορισμό 2 μελών από το Δήμο , 3 εκπαιδευτικών και αποκλεισμό των μαθητών.
Ως γονείς συμπερασματικά θα κληθούμε έτσι να βάλουμε ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, την ώρα που με «δεδομένο» το πλαίσιο υποχρηματοδότησης, και με τα σχολεία να σπρώχνονται να ζητιανεύουν χρηματοδοτήσεις και χορηγούς, και να «αξιοποιούν» τις υποδομές τους, ανοίγουν «πόρτες και παράθυρα» ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να έχουν απευθείας παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα της Εκπαίδευσης, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε κατηγοριοποίηση σχολείων , μια εκπαίδευση ακόμα πιο άδικη και ανισότιμη. Αυτό όπως πολύ καλά καταλαβαίνουμε θα φέρει και αλλαγές στο χαρακτήρα και των Συλλόγων Γονέων.
Ουσιαστικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών μονάδων έχουμε την μορφωτική και οικονομική διαφοροποίηση των σχολείων άρα και της εκπαίδευσης. Με πρόσχημα λοιπόν το αποκεντρωμένο σχολείο διαμορφώνονται προϋποθέσεις για κοινωνικά κατηγοριοποιημένο περιεχόμενο της εκπαίδευσης ανάλογα με την κοινωνική καταγωγή, τις οικονομικές δυνατότητες και το μορφωτικό υπόβαθρο κάθε οικογένειας.
Συμπερασματικά : Τα σχολεία θα πρέπει να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητα για να μειωθεί η κρατική δαπάνη για την εκπαίδευση. Δήμοι, Περιφέρειες και χορηγοί θα παρεμβαίνουν ακόμα πιο έντονα στην εκπαίδευση, τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο. Τρανό παράδειγμα η κατεύθυνση της Κυβέρνησης, ότι οι Δήμοι είτε από τα πενιχρά χρήματα των Σχολικών Επιτροπών είτε από χορηγούς είτε από ιδίους πόρους θα μπορούν να προμηθευτούν Η/Υ ή να συμπληρώνουν το ωράριο του προσωπικού σχολικής καθαριότητας που δεν επαρκεί.
Τα προβλήματα στη δημόσια εκπαίδευση παραμένουν πολλά και εκρηκτικά (διορισμοί, κτιριακό, καθαριότητα, φύλαξη, υποδομές, περιεχόμενο μόρφωσης). Όλα αυτά μαζί με την πληθώρα των προβλημάτων που θα δημιουργήσουν οι επιπτώσεις του νέου νομοσχεδίου για τη λειτουργία του σχολείου, παραμένουν ψηλά στην ατζέντα των διεκδικήσεων μας.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι το συνολικό πλαίσιο των αιτημάτων μας για ένα σύγχρονο σχολείο σε περιεχόμενο και υποδομές είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα και ο μόνος δρόμος για να το κατακτήσουμε είναι ο δρόμος του αγώνα και της συλλογικής προσπάθειας. Με όπλο μας λοιπόν τις συλλογικές διαδικασίες και την οργάνωση του αγώνα μας είναι καθοριστικής σημασίας η μαζικοποίηση και η συσπείρωση των γονιών στους Συλλόγους Γονέων σε κάθε σχολείο.
Προτάσσουμε ολοκληρωμένο πλαίσιο πάλης ενάντια στις αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο στην καθημερινότητα της λειτουργία του σχολείου, προτάσσοντας ποιες είναι οι ανάγκες σήμερα και πως μπορούν να ικανοποιηθούν αντιλαμβανόμενοι τις αγωνίες των γονιών – και από την άλλη οργανώνουμε κινητοποιήσεις ανά σχολείο και ανά Δήμο για τα ιδιαίτερα προβλήματα που εκφράζονται σε κάθε χώρο και σε κάθε περιοχή.
Ήδη υπάρχει θετική πείρα με την προσπάθεια που έγινε σε όλη τη χώρα, τους προηγούμενους μήνες, ενάντια στο νομοσχέδιο από πρωτοβουλίες της ΑΣΓΜΕ, Ομοσπονδιών και Ενώσεων, αλλά και σε τοπικές κινητοποιήσεις που έγιναν σε δεκάδες πόλεις της χώρας (πχ για την ίδρυση Πρότυπων ή Πειραματικών σχολείων) που είχαν ιδιαίτερη μαζικότητα.
Αντίστοιχα στους γονείς ανησυχία προκαλεί η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής με χιλιάδες επιπλέον μαθητές ακόμα και με υψηλές βάσεις να μένουν εκτός ΑΕΙ, αλλά και η Τράπεζα Θεμάτων, η κατάργηση μαθημάτων ακόμα και πανελλαδικά εξεταζόμενα (πχ σχέδιο), η κατάργηση μαθημάτων κοινωνικών επιστημών, κ.α. Τα ζητήματα αυτά πρέπει να προταχτούν στα αιτήματα μας ως πόλος συσπείρωσης των γονιών που αγωνιούν, να παλέψουν οργανωμένα μέσα από τις Οργανώσεις Γονέων για την κατάργηση τους. Υπάρχουν σχετικές αναλυτικές ανακοινώνεις της ΑΣΓΜΕ που χρειάζεται να αξιοποιηθούν από τους Συλλόγους Γονέων.
Κανένα πρόβλημα δεν το βαφτίζουμε μικρό ή μεγάλο, τίποτα δεν υποτιμάμε από την έκφραση που λαμβάνει σε κάθε σχολείο και τις επιπτώσεις που έχει σε μαθητές και γονείς. Για παράδειγμα χρειάζεται να λάβουμε πρωτοβουλία ως ΑΣΓΜΕ αλλά και οι Ομοσπονδίες για την αποζημίωση των σχολικών εκδρομών που ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας ή την αναγκαιότητα να οργανωθούν φέτος σχολικές εκδρομές με όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ως αναγκαίο κομμάτι της παιδαγωγικής διαδικασίας.
Με το άνοιγμα των σχολείων θα κυκλοφορήσει η «ανοιχτή επιστολή της ΑΣΓΜΕ προς τους γονείς» που θα θέτει όλα τα παραπάνω ζητήματα και να προτάσσει γιατί είναι ανάγκη η συμμετοχή στους Συλλόγους Γονέων και η μαζικοποίηση τους. Να κατασταλάζει η πείρα στους γονείς ότι ακόμα και μέσα στην πανδημία οι Σύλλογοι Γονέων πέτυχαν πολλά και έβαλαν εμπόδια στην υλοποίηση μέτρων. Καλούμε όλες τις Οργανώνεις Γονέων να εξασφαλίσουν η ανακοίνωση της ΑΣΓΜΕ να φτάσει και να συζητηθεί πλατιά μέσα στους Συλλόγους Γονέων, μέσα στις Γ.Σ.
Απέναντι στις αντιεκπαιδευτικές νομοθετικές διατάξεις που ψηφίστηκαν το τελευταίο διάστημα απαιτούμε:
- Να καταργηθεί – να μην εφαρμοστεί συνολικά ο ν.4823/21
- Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση για όλες τις ανάγκες των σχολείων. Καμία εμπλοκή ιδιωτικών φορέων, επιχειρήσεων και ΜΚΟ στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη λειτουργία των σχολείων.
- Να καταργηθεί εδώ και τώρα η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα θεμάτων.
- Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου για τη λεγόμενη αξιολόγηση που στην ουσία πρόκειται για ασφυκτικό κρατικό έλεγχο στην σχολική κοινότητα.
Καλούμε τις Ομοσπονδίες, τις Ενώσεις, του Συλλόγους Γονέων με συλλογικές αποφάσεις να υιοθετήσουν το πλαίσιο πάλης της ΑΣΓΜΕ, τόσο για τα υγειονομικά μέτρα για την πανδημία και τη λειτουργία των σχολείων, όσο και για το περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου.
Για τις εκλογές
Στοχεύουμε στη μαζικοποίηση των Συλλόγων Γονεών και αυτό απαιτεί σχέδιο, έλεγχο και καλή παρακολούθηση από τις Ομοσπονδίες και τις Ενώσεις, στη βοήθεια που χριεάζετια να δοθεί για τις μαζικές διαδικασίες.
Θέλουμε να μαζικοποιηθούν οι ήδη υπάρχοντες Ομοσπονδίες και Ενώσεις αλλά και να δυναμώσει η δράση του Συλλόγου Γονέων μέσα στο σχολείο, εκεί που ζει, δρα και αγωνιά ο γονιός.
Στόχος είναι μέχρι το εκλογικό Συνέδριο της ΑΣΓΜΕ να έχει διευρυνθεί η ΑΣΓΜΕ με νέες Ομοσπονδίες.
Επιδιώκουμε οι εκλογικές διαδικασίες και οι Γενικές Συνελεύσεις να είναι μαζικές και να συνδυαστούν με αγωνιστικές κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες ενημέρωσης για τα προβλήματα του κάθε σχολείου. Αυτό απαιτεί καλή γνώση των προβλημάτων, ανάδειξη των αιτιών και πλαίσιο συσπείρωσης που πατά στις αγωνίες των γονιών ανά σχολική βαθμίδα.
Για πρακτικά ζητήματα και ημερομηνίες υπάρχει ήδη ανακοίνωση της ΑΣΓΜΕ πως πάμε με τα οργανωτικά ζητήματα των εκλογών που πρέπει να αξιοποιηθεί από Ομοσπονδίες και Ενώσεις Γονέων .
Για το γενικότερο σχεδιασμό της δουλειάς μας στους γονείς
Χρειάζεται να παρθούν μια σειρά πρωτοβουλίες μέσα από τους Συλλόγους Γονέων που βοηθούν στη συσπείρωση και στη μαζικοποίηση τους. Πρωτοβουλίες που ακουμπούν σε ανησυχίες γονιών με σταθερό κύκλο εκδηλώσεων που δεν σχετίζονται μόνο με τα τρέχοντα ζητήματα τους σχολείου. Υπάρχει θετική πείρα και στο παρελθόν αλλά και με κύκλο εκδηλώσεων που έγιναν διαδικτυακά μέσα στην πανδημία που οι γονείς συμμετείχαν μαζικά.
Με βοήθεια από την ΑΣΓΜΕ προς τις Ομοσπονδίες και τις Ενώσεις προτείνουμε όλη τη χρονιά να οργανωθούν κύκλοι εκδηλώσεων με περιεχόμενο:
- σχολικές υποδομές – σε τι σχολείο θέλουμε να μαθαίνουν τα παιδιά μας
- ναρκωτικά και σχολική κοινότητα
- εξάρτηση από το διαδίκτυο
- ο αθλητισμός και ο πολιτισμός ως ανάγκη του νέου ανθρώπου.
Βασικό στοιχείο που κρατάμε από τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου και χρειάζεται να ενισχύσουμε είναι η καλύτερη επαφή των Οργανώσεων Γονέων, με τους εκπαιδευτικούς (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, Πρωτοβάθμια Όργανα) και με τους μαθητές (Συντονιστικά Μαθητών, 15μελη συμβούλια) στη βάση των κοινών αιτημάτων μας.
